Search publications of the members of the Royal Belgian institute of natural Sciences
-
On best-practice for long-term observations of total suspended particulate matter
-
Visievorming ONTMANTELING OFFSHORE WINDPARKEN in het Belgisch deel van de Noordzee.
-
Élaboration d'une vision DÉMANTÈLEMENT DES PARCS ÉOLIENS OFFSHORE dans la partie belge de la mer du Nord.
-
Vision paper DECOMMISSIONING OFFSHORE WINDPARKS in the Belgian part of the North Sea.
-
Visievorming AQUACULTUUR in het Belgisch deel van de Noordzee.
-
Élaboration d'une vision sur l'AQUACULTURE dans la partie belge de la mer du Nord.
-
Well-preserved Eocene Aturia's from Boujdour, SW Morocco
-
Notes on a remarkable abdominal structure in Crossopalpus Bigot (Diptera: Hybotidae), with new records from Southeast Asia
-
The history of the domestic cat in Central Europe
- A recent study from Central Europe has changed our perception of the cat's domestication history. The authors discuss how this has led to the development of an interdisciplinary project combining palaeogenetics, zooarchaeology and radiocarbon dating, with the aim of providing insight into the domestic cat's expansion beyond the Mediterranean.
-
Wolvenberg van onder tot boven - fossielen uit Berchem-Antwerpen
- Tijdens recente graafwerken aan de rand van het natuurgebied Wolvenberg kwamen Mio- en Pliocene zanden aan de oppervlakte. Enkele lagen bleken rijk aan fossielen. Een aantal fossielen kon per laag in situ worden verzameld; de meeste werden op de storthopen naast een greppel gevonden. Op de flank van de greppel werd een profiel opgenomen van de bovenste I00 cm onder het maaiveld. Voor deze site werden per geologisch tijdvak soortenlijsten opgesteld, wat een goed beeld geeft van het voorkomen van de soorten. Bij een aantal veel voorkomende haaientanden en schelpen werden illustraties voorzien.
-
Micro shells South Africa edited 2017 - Microshells Zuid Afrika herwerkt 2017
- an article about South African micro shells, published in 2001, now edited/corrected by the author, with some extra images added.
-
Late Pliocene occurrence of Hemisyntrachelus (Odontoceti, Delphinidae) in the southern North Sea
- Late Pliocene Hemisyntrachelus is reported from the southern North Sea, marking the youngest and northernmost occurrence of the genus. The mandibular morphology of the North Sea fossils is compared to Pliocene Hemisyntrachelus from Italy, the status and characteristics of the genus are discussed and arguments for the inclusion of Early Pliocene Tursiops oligodon from Peru in this genus are presented.
-
Walvissen in Antwerpen en omstreken
-
A new fossil rorqual (Mammalia, Cetacea, Balaenopteridae) from the Early Pliocene of the North Sea, with a review of the rorqual species described by Owen and Van Beneden
- A fossil rorqual — Diunatans luctoretemergo n. gen., n. sp. — is described based on two specimens from the early Pliocene of The Netherlands and is compared to all previously described rorquals. The morphology of the new species, especially that of the elements of the petrotympanic complex, is described in detail. Main discriminating characters are: very short nasal; mediolaterally wide pterygoid fossa; large, robust and prominent occipital condyle; mediolaterally wide squamosal body lateral to the supraoccipital; dorsal bulge on squamosal; tympanic bulla very large compared to zygomatic width; wide tympanic bulla (L/W ratio: 1.24) with the sigmoid process perpendicular to the long axis of the bulla; rounded and bulbous pars cochlearis (L/W ratio: 1.23–1.26); long, slender and curved stapes; massive and square basioccipital process; wide basioccipital. A phylogenetic analysis has been undertaken based on a recently published matrix. In the consensus tree the new taxon has a basal position with respect to the Balaenoptera Megaptera clade and constitutes therefore a stem-balaenopterid. Taxonomic controversies surrounding nominal rorqual species described during the 19th century from North Sea strata are addressed. Our analysis of the type material of the species Balaenoptera borealina, B. musculoides, B. rostratella, Megaptera affinis, Megapteropsis robusta and Plesiocetus goropii lead us to declare them nomina dubia.
-
Walvissen in het Miocene en Pliocene Noordzeebekken; inventarisatie en revisie van de fossielen uit Oost-Nederland
- Freek Rhebergen geldt als een van de grootste sponzenspecialisten van Nederland. Terecht, maar niet geheel volledig. Hij heeft zich in vroegere jaren ook bezig gehouden met walvissen. In 1987 publiceerde hij een artikel over de fossiele walvisbotten van het Morsum-Klif op Sylt (Afb. 1). Hij heeft veel verzameld op de Needse Berg en in Eibergen. Zijn gehele collectie walvisbotten bracht hij onder bij museum Twentse Welle in Enschede, waar deze beschikbaar is voor wetenschappelijk onderzoek. Een zeer loffelijk gebaar dat hopelijk velen zal inspireren! Miocene en Pliocene afzettingen in Oost-Nederland hebben in het verleden veel fossiel walvismateriaal opgeleverd. Van Deinse wijdde in 1931 zijn proefschrift hieraan. Het Belgische materiaal onderging ingrijpende revisies, maar het Nederlandse materiaal werd tot dusverre daar niet bij betrokken. In het kader van ons plan deze revisie alsnog uit te voeren, worden in dit artikel vier vindplaatsen besproken, waarvan er drie al sinds lange tijd niet meer toegankelijk zijn.
-
On two specimens of rough-toothed dolphin (Steno bredanensis (Lesson, 1828)) in a zoological collection in the Netherlands
- There are two jaw specimens, NHG22701 and NHG22703, of rough-toothed dolphin (Steno bredanensis) in the depot of the Zeeuws Museum (collection Koninklijk Zeeuws Genootschap der Wetenschappen). This paper describes and depicts them both. We also trace how they came to be in the collection. Specimen NHG22701, a complete skull and mandible with complete dentition of a rough-toothed dolphin, originated from the zoological collection of H. Goemans, a medical doctor in Zierikzee, the Netherlands, in the 19th century. This skull remained unnoticed in the depot of the Zeeuws Museum and it took some time to discover its identity, however its origin is still an enigma. Specimen NHG22703, a damaged mandible, was found in 1877 in a ditch near the village of Bruinisse, the Netherlands. Rutten (1909) mentioned this specimen for the first time, but described it as Delphinus sp. Van Deinse (1946) corrected the determination, but his explanation of its origin is not convincing. De Smet’s claim (1974) that the item might be the one mentioned by Cuvier (1825) and first described by van Breda (1829) also is not correct. In addition, neither specimen matches van Breda’s drawing and description. We think that there is a much simpler explanation: that the jaw was from a locally caught or collected individual - and construct what we believe is a plausible explanation for it being found in a ditch.
-
Aphrocallistes, een Neogene fossiele spons uit het Schelde-estuarium en van het strand van Nieuwvliet
- Na de zandsuppleties van 1988-89 tot 1996 op de kusten van Zeeuws-Vlaanderen, in het bijzonder op het strand van Nieuwvliet (Rijken, 1996), bleek het zand een rijke fossiele fauna te bevatten. Het zand van deze suppletie is afkomstig van Sluissche Hompels, een zandbank midden in de Scheldemonding, voor de kust van Cadzand. Al snel doken allerhande fossielen op. Uiteraard de fel begeerde haaientanden, maar ook verbazend veel andere fossielen, zoals steenkernen van (Oligocene-Eocene) krabben, steenkernen van Miocene schelpen, veel beenderresten van zeezoogdieren (zeehonden, dolfi jnen, potvissen en walvissen) en natuurlijk de onvermijdelijke ”problematica”. Van een van deze problematica konden we een flink aantal exemplaren verzamelen. Na wat zoekwerk, geluk en hulp van specialisten, konden we dit fossiel uiteindelijk identifi ceren als de spons Aphrocallistes Gray 1858. Wij willen met dit artikel verzamelaars attent maken op deze spons en vragen eventuele vondsten met ons te delen, zodat wij dit kunnen gebruiken bij ons verdere onderzoek.
-
Cetopirus complanatus (Cirripedia: Coronulidae) from the late Middle Pleistocene human settlement of Pinnacle Point 13B (Mossel Bay, South Africa)
- The late Middle Pleistocene cave site of Pinnacle Point 13B (PP13B, South Africa) has provided the archaeologically oldest evidences yet known of human consumption of marine resources. Among the marine invertebrates recognised at PP13B, an isolated whale barnacle compartment was tentatively determined as Coronula diadema and regarded as indirect evidence of human consumption of a baleen whale (likely Megaptera novaeangliae). In this paper we redetermine this coronulid specimen as Cetopirus complanatus. This record significantly extends the fossil history of C. complanatus back by about 150 ky, thus partially bridging the occurrence of Cetopirus fragilis in the early Pleistocene to the latest Quaternary record of C. complanatus. Since C. complanatus is currently known as a highly specific phoront of right whales (Eubalaena spp.), we propose that the late Middle Pleistocene human groups that inhabited PP13B fed on a stranded southern right whale. Therefore, the whale barnacle from PP13B suggests the persistence of a southern right whale population off South Africa during the predominantly glacial MIS 6, thus evoking the continuity of cetacean migrations and antitropical distribution during that global cold phase. Interestingly, the most ancient evidence of humans feeding on a whale involves Eubalaena, historically the most exploited cetacean genus, and currently still seriously threatened with extinction due to human impact.
-
WESTERSCHELDE GEEFT ERG ZELDZAME FOSSIELE DOLFIJN PRIJS
-
A new record of cetopirus complanatus (cirripedia: Coronulidae), an epibiont of right whales (Cetacea: Balaenidae: Eubalaena spp.), from a beach deposit of Mediterranean Spain
- An isolated right lateral compartment belonging to the rare extant whale barnacle species Cetopirus complanatus (a symbiotic organism found on the skin of the right whales, Eubalaena spp.) was collected from Recent beach deposits at Benidorm (Mediterranean Spain). Here we describe this specimen and briefly discuss its (palaeo-)biogeograph-ical significance. Since no species of Eubalaena is currently present in the Mediterranean, the site of our finding stands outside the current biogeographic range of C. complanatus. As such, it contributes to shed light on past distribution patterns of North Atlantic right whales prior to the almost complete extirpation of Eubalaena due to centuries of heavy whaling activities by various European populations. Viene riportata la scoperta di un compartimento laterale destro di un crostaceo coronulide in un deposito di spiaggia attuale di Benidorm (costa Mediterranea della Spagna). Il reperto è descritto ed attribuito alla rara specie vivente Cetopirus complanatus, nota come epibionte for-temente ospite-specifico delle balene franche (Eubalaena spp.). Poiché nessuna specie di Eubalaena popola oggi il bacino Mediterraneo, il sito di provenienza del compartimento qui illustrato ricade al di fuori dell'areale attuale di C. complanatus. Il suo ritrovamento può essere quindi correlato ad antichi pattern di distribuzione delle balene franche dell'Atlantico settentrionale prima che secoli di intensa caccia da parte di varie popolazioni europee ne causassero la quasi completa estirpazione.
